امروزه، درمان‌های آنتی‌بادی مصنوعی (که همانند آنتی‌بادی‌های طبیعی تکثیر می‌شوند و عمل می‌کنند) دائماً توسط آزمایشگاه‌ها در سراسر جهان مورد تحقیق قرار می‌گیرند. درمان از طریق آنتی بادی پلی کلونال و منوکلونال در زمینه تحقیقات بالینی ضروری شده است.

به همین خاطر ما در این مقاله به شما خواهیم گفت که آنتی بادی پلی کلونال چیست؟ و در ادامه شما را با مزیت‌های آن آشنا خواهیم کرد. 

آشنایی با آنتی بادی پلی کلونال

آنتی بادی های پلی کلونال (pAbs) مخلوط پیچیده‎ای از چندین آنتی بادی هستند که معمولاً توسط کلون‎های مختلف سلول B یک حیوان تولید می‎شوند. این آنتی بادی‏‌ها بسیاری از اپی توپ‌های مختلف یک آنتی ژن را شناسایی کرده و به آن‎ها متصل می‎شوند و از این رو می‎توانند شبکه‏‎هایی را با آنتی ژن‏‎ها تشکیل دهند.

هر یک از این آنتی بادی‎های فردی یک اپی توپ منحصر به فرد را که روی آن آنتی ژن قرار دارد، تشخیص می‏‌دهد.

آنتی بادی‎های پلی کلونال از طریق فرآیندی به نام شناسایی آنتی ژن-آنتی بادی کار می‎کنند.

هنگامی که یک آنتی ژن وارد بدن می‏شود، سلول‎های B مناطق خاصی را که به عنوان اپی توپ شناخته می‏‎شوند، در سطح آنتی ژن شناسایی کرده و به آن متصل می‎شوند. این باعث فعال شدن سلول‏‎های B می‎شود که منجر به تمایز آن‎ها به سلول‎های پلاسما می‏‎شود. این سلول‌های پلاسما سپس آنتی‌بادی‌هایی را که هر کدام دارای ویژگی اتصال منحصربه‌فردی هستند، در جریان خون ترشح می‌کنند.

آنتی بادی‎های متنوع تولید شده در طول پاسخ ایمنی به آنتی بادی‏‎های پلی کلونال اجازه می‏‎دهد تا اپی توپ‌های متعددی را روی یک آنتی ژن مشخص مورد هدف قرار دهند. این ویژگی گسترده توانایی آن‎ها را برای شناسایی و اتصال به نواحی مختلف آنتی ژن افزایش می‏‎دهد و در نتیجه نرخ موفقیت بالاتری برای شناسایی، خنثی کردن و حذف ماده خارجی هدف قرار می‏‎گیرد. با خرید کیت اندوسیف قطعا روند کاری شما بهتر از قبل پیش می‌رود. 

روش تولید آنتی بادی پلی کلونال

تا به اینجای مقاله با مفهوم و چیستی آنتی بادی پلی کلونال آشنایی پیدا کرده‌اید. در این بخش به اهمیت تولید و مراحل آن نیز می‌پردازیم. آگاهی از روش تولید آنتی بادی پلی کلونال همانند آگاهی از محصولات سیتوژنتیک به شما در انجام مراحل تولید کمک می‌کند. 

آماده سازی آنتی ژن

کیفیت و کمیت آنتی ژن مورد استفاده مستقیماً بر پاسخ ایمنی تأثیر می‎گذارد. حتی مقادیر کمی از ناخالصی‎ها منجر به واکنش آنتی بادی‎ها به ناخالصی بیشتر از آنتی ژن مورد نظر می‎شوند. آنتی ژن بسیار کم یا بیش از حد ممکن است باعث ایجاد حساسیت، سرکوب یا سایر اثرات تعدیل کننده ایمنی غیرقابل توجیه شود. بنابراین، خالص سازی آنتی ژن یک فرآیند حیاتی برای دستیابی به افزایش ویژگی آنتی بادی است.

آنتی ژن باید در شرایط استریل تهیه شود تا از عاری بودن اندوتوکسین اطمینان حاصل شود. مقدار آنتی ژن به عوامل متعددی مانند خواص آنتی ژن خاص، گونه حیوانی انتخاب شده، مسیر تزریق، دفعات تزریق و سطح خلوص آنتی ژن بستگی دارد. با کمک کیت اندوتوکسین مرحله آماده سازی را بهتر انجام دهید. 

انتخاب گونه های جانوری

عواملی که بر انتخاب گونه‎های جانوری تأثیر می‎گذارند عبارتند از: مقدار pAb مورد نیاز، رابطه فیلوژنتیکی بین حیوان و آنتی ژن، سن حیوان، سهولت در گرفتن نمونه‎های خون و کاربردی که در آن از pAb استفاده می‎شود.

گونه‌های جانوری که معمولاً در آزمایشگاه استفاده می‌شوند عبارتند از: خرگوش، موش، خوکچه هندی، همستر، بز، مرغ و گوسفند. خرگوش ها به دلیل جثه و طول عمر نسبتا طولانی ترجیح داده می شوند. با این حال، برای تولید مقادیر بیشتری از pAbs، از حیوانات مزرعه مانند بز، گوسفند و اسب استفاده می‎شود.

بیشتر بدانید : اندوتوکسین چیست؟ کاربرد آن

پروتکل ایمن سازی

پروتکل ایمن سازی برای گونه‎های مختلف جانوری متفاوت است. ادجوانت‎ها ترکیباتی هستند که به عنوان محرک در مواردی استفاده می‎شوند که در غیر این صورت پاسخ ایمنی القا شده کافی نباشد. رایج‎ترین ادجوانت مورد استفاده برای تولید pAbs، ادجوانت کامل فروند (FCA) است.

FCA تیتر آنتی بادی بالایی را به اکثر انواع آنتی ژن‏‎ها القا می‎کند. با این حال، باید مراقب بود که FCA بیش از حد تجویز نشود. استفاده از FCA باید به یک بار محدود شود؛ زیرا FCA می‏‎تواند باعث آسیب شدید بافت شود.

کمترین حجم آنتی ژنی که قادر به القای پاسخ ایمنی موثر است به حیوان تزریق می‏‎شود. با این حال، مسیر تزریق به ماهیت آنتی ژن و همچنین حیوان مورد استفاده بستگی دارد. آنتی ژن را می‎توان به صورت یک حجم یا چند حجم کم در محل‎های مختلف تزریق کرد.

در صورتی که غلظت تیتر آنتی بادی به فلات رسیده باشد یا در حال کاهش باشد، تزریق تقویت کننده انجام می‎شود. چنین تزریقاتی همیشه به ادجوانت نیاز ندارند و مقادیر بسیار کمی از آنتی ژن برای بهبود غلظت آنتی بادی کافی است. حداکثر سه تزریق تقویت کننده توصیه می‎شود.

مشاهده پس از ایمن سازی

حیوانات به منظور ارزیابی عوارض جانبی ایمن سازی، به صورت روزانه تحت نظر قرار می‌گیرند و از آن‌ها در فواصل زمانی معین خون گرفته می‎شود. سرم حیوانات برای نظارت بر پاسخ‎های آنتی بادی و استخراج آنتی بادی‎ها در صورت تولید مقدار کافی تجزیه و تحلیل می‎شود.

کاربرد آنتی بادی پلی کلونال

• pAbs دارای طیف گسترده‎ای از کاربردها، از جمله تست‎های تشخیصی و همچنین تجزیه و تحلیل های بیولوژیکی کمی و کیفی هستند. به عنوان مثال، pAbs در روش‏‌های ایمونوفلورسانس و ایمونوهیستوشیمی برای شناسایی نشانگرهای تومور و سایر پروتئین های مورد علاقه استفاده می‎شود.
• pAbs همچنین برای اهداف میانجی یا مدولاسیون مانند ایمونوتراپی، سیگنال دهی فعال یا برای فعالیت‌های خنثی کننده استفاده می شود. یک مثال از این مورد استفاده از pAbs در درمان دیگوکسین Immune Fab در سمیت کشنده دیگوکسین است.

• pAbs مانند گلوبولین ایمنی (Rho (D به مادران دارای گروه خونی Rhesus منفی برای جلوگیری از بیماری همولیتیک در نوزاد تازه متولد شده تزریق می‎شود. (Rho (D از مجموعه‌ای از پلاسمای انسانی جمع‌آوری‌شده از اهداکنندگان رزوس منفی که دارای آنتی‌بادی‌هایی برای آنتی ژن D (موجود در گلبول‌های قرمز) هستند، تولید می‌شود.

• pAbs همچنین در آنالیزهای هیستوپاتولوژیک که از رنگ آمیزی ایمونو پراکسید استفاده می‌کنند، کاربرد پیدا می‎کنند. جدای از این کاربردها، pAbs در خالص سازی ایمونوافینیتی برای خالص سازی یا غنی سازی آنتی ژن‎ها استفاده می‎شود.

• pAb های نوترکیب به دلیل توانایی آن‌ها در چند هدف گیری سلول‎های تومور در مقایسه با آنتی بادی‎های مونوکلونال در درمان سرطان استفاده می‏‌شود. آنتی بادی های مونوکلونال به طور گسترده در درمان سرطان مورد استفاده قرار می‎گیرند. عود بیماری به دلیل ظهور سلول‎های تومور مقاوم به آنتی بادی شایع است. با استفاده از pAbs، می‏‌توان آنتی بادی‎های نوترکیب متنوعی ایجاد کرد که با انواع مختلف سرطان‎ها واکنش متقابل دارند.
• راه پیش رو نشان می‎دهد که از pAb های نوترکیب برای به حداقل رساندن چند واکنشی غیر ضروری استفاده می‎شود همانطور که در هنگام استفاده از pAb های سنتی دیده می‎شود. استفاده از pAbs در سنجش‌های مختلف نه تنها توان عملیاتی بالایی ایجاد می‌کند، بلکه ممکن است برای تولید آنتی‌بادی‌های خاص برای محصولات ژن انسانی که قابل تجدید نیز هستند، استفاده شود.

نتیجه گیری 

آنتی بادی پلی کلونال با استفاده از چندین سلول ایمنی مختلف ساخته می‎شوند. آن‌ها میل به آنتی ژن یکسان اما اپی توپ‎های متفاوت دارند، در حالی که آنتی بادی‎های مونوکلونال با استفاده از سلول‎های ایمنی یکسان ساخته می‎شوند که همگی کلون‎های یک سلول والد خاص هستند.

برای کاربردهایی مانند تولید داروی درمانی که نیاز به حجم زیادی از آنتی بادی یکسان مخصوص یک اپی توپ دارد، آنتی بادی‏‎های مونوکلونال راه حل بهتری هستند. با این حال، برای کاربردهای تحقیقاتی عمومی، مزایای آنتی‌بادی‌های پلی کلونال معمولاً از چند مزیتی که آنتی‌بادی‌های مونوکلونال ارائه می‌کنند، بیشتر است. با خالص سازی میل ترکیبی سرم در برابر اهداف آنتی ژنی کوچک، مزایای آنتی بادی‎های پلی کلونال بیشتر می‎شود.

برای خرید هرگونه تجهیزات پزشکی معتبر با قیمت مقرون به صرفه می‌توانید از شرکت آرین پژوه کمک بگیرید. این شرکت با خرید انواع کیت آزمایشگاهی، فروش مواد شیمیایی آزمایشگاهی و … به شما در تهیه تجهیزات پزشکی و آزمایشگاهی کمک می‌کند.