آنتی بیوتیک آزمایشگاهی داروهایی هستند که برای مبارزه با عفونتهای باکتریایی استفاده میشوند. انواع مختلفی از آنتی بیوتیکها وجود دارد. هر نوع فقط در برابر باکتریهای خاصی موثر است. تست حساسیت آنتی بیوتیکی میتواند به شما کمک کند که کدام آنتی بیوتیک در درمان عفونت شما موثرتر باشد. در این مقاله به شما خواهیم گفت “آنتی بیوتیک آزمایشگاهی چیست ؟ کاربرد و انواع آن” را به شما توضیح میدهیم و شما را در ادامه با مزیتهای آن آشنا خواهیم کرد.
آشنایی با آنتی بیوتیک آزمایشگاهی
آنتی بیوتیک آزمایشگاهی داروهایی هستند که برای درمان عفونتهای باکتریایی استفاده میشوند. آنها در برابر عفونتهای ویروسی و اکثر عفونتهای دیگر موثر نیستند.
پزشکان سعی میکنند از آنتیبیوتیکها برای عفونتهای باکتریایی خاص استفاده کنند، اما گاهی اوقات آنتیبیوتیکهایی را شروع میکنند که میتواند بسیاری از باکتریهای مختلف را درمان کند، در حالی که منتظر نتایج آزمایشهایی هستند که باکتریهای خاص را شناسایی میکنند.
مصرف آنتیبیوتیکها طبق تجویز مهم است و آنتیبیوتیکها باید در دوز، دفعات و تعداد روزهایی که برای درمان عفونت خاص مؤثرتر است مصرف شوند. باکتریها میتوانند در برابر اثرات آنتی بیوتیکها مقاومت کنند، به خصوص اگر طبق دستور مصرف نشوند.
آنتی بیوتیکها میتوانند عوارض جانبی مانند ناراحتی معده، اسهال و در زنان عفونتهای قارچی واژن داشته باشند. برخی از افراد به آنتی بیوتیکهای خاصی حساسیت دارند.
آنتی بیوتیکها بر اساس ساختار شیمیایی خود به دستههایی تقسیم میشوند. با این حال، آنتی بیوتیکهای موجود در هر کلاس اغلب به طور متفاوتی بر بدن تأثیر میگذارند و ممکن است در برابر باکتریهای مختلف مؤثر باشند. در برخی از موارد ممکن است از محصولات سیتوژنتیک برای آزمایشات بیشتر در زمینه آنتی بیوتیکها استفاده شود.
طبقه بندی آنتی بیوتیک ها
آنتیبیوتیکها به دو گروه عمده تقسیم میشوند:
آنتیبیوتیکهای باکتریکش، که باعث کشتن سلول بیماریزا میشوند و آنتیبیوتیکهای مهارگر باکتری، که باعث توقف رشد باکتریهای بیماریزا میشوند. در ادامه بیشتر درباره هر کدام توضیح داده و شما را با کاربرد و موارد استفاده آن آشنا خواهیم کرد.
آنتی بیوتیک های باکتری کش
آنتی بیوتیکهای باکتری کش باکتریهای بیماری زا را از بین میبرند. آنتی بیوتیکهای باکتریواستاتیک رشد یا تولید مثل آنها را کند میکنند. آنتی بیوتیکهای باکتری کشی که سنتز دیواره سلولی را مهار میکنند: آنتی بیوتیکهای بتالاکتام (مشتقات پنی سیلین (پنامها)، سفالوسپورینها (سفمها)، مونوباکتامها و کارباپنمها) و ونکومایسین نام دارند.
آنتیبیوتیک های مهارگر باکتری
برخی مانند پنی سیلین با از بین بردن دیواره سلولی باکتری باکتریها را از بین میبرند. برخی دیگر، مانند تتراسایکلین، با توانایی سلولهای باکتری برای تولید مثل یا ساختن پروتئینها یا مواد مغذی مورد نیاز برای زنده ماندن تداخل میکنند.
آنتی بیوتیکها با از بین بردن باکتریها و جلوگیری از تکثیر آنها عمل میکنند. آنتی بیوتیکهای رایج عبارتند از جنتامایسین، سفالکسین، ارتاپنم، اریترومایسین، سیپروفلوکساسین و مترونیدازول. آنها شامل طیف وسیعی از داروهای قوی هستند که برای درمان بیماریهای ناشی از باکتریها استفاده میشوند.
کاربرد آنتی بیوتیک های آزمایشگاهی
استفاده از آنتی بیوتیکها در کشت سلولی از آلودگی به پاتوژنهایی که باعث ایجاد تغییرات مورفولوژیکی یا فیزیولوژیکی در کشت سلولی و همچنین آلودگی ردههای سلولی میشوند، جلوگیری میکند.
برخی از آنها بسیار خاص هستند. برخی دیگر مانند تتراسایکلینها علیه طیف وسیعی از باکتریهای مختلف عمل میکنند. اینها به ویژه در مبارزه با عفونتهای مختلط و در درمان عفونتها که زمانی برای انجام تستهای حساسیت وجود ندارد، مفید هستند. در حالی که برخی از آنتی بیوتیکها مانند پنی سیلینهای نیمه مصنوعی و کینولونها را میتوان به صورت خوراکی مصرف کرد، برخی دیگر باید با تزریق عضلانی تجویز شوند.
آنتی بیوتیکها ترکیبات شیمیایی هستند که برای از بین بردن یا مهار رشد باکتریها استفاده میشوند. به بیان دقیق، آنتی بیوتیکها زیرگروهی از عوامل ضد عفونی آلی هستند که از باکتریها یا کپکهایی که برای باکتریهای دیگر سمی هستند، مشتق میشوند.
استفاده از آنتی بیوتیک های در آزمایشگاه ها
آنتی بیوتیکها با از بین بردن باکتریها و جلوگیری از تکثیر آنها عمل میکنند. آنتی بیوتیکهای رایج عبارتند از جنتامایسین، سفالکسین، ارتاپنم، اریترومایسین، سیپروفلوکساسین و مترونیدازول. آنها شامل طیف وسیعی از داروهای قوی هستند که برای درمان بیماریهای ناشی از باکتریها استفاده میشوند. با این حال، اصطلاح آنتی بیوتیک در حال حاضر به طور آزاد برای شامل ضد عفونتهای تولید شده از ترکیبات مصنوعی و نیمه مصنوعی استفاده میشود.
اصطلاح آنتی بیوتیک ممکن است به جای واژه آنتی باکتریال استفاده شود. با این حال، استفاده از اصطلاح آنتی بیوتیک هنگام اشاره به عوامل ضد ویروسی، ضد تک یاختهای و ضد قارچی نادرست است.
روش نگهداری آنتی بیوتیک های آزمایشگاهی
بیشتر آنتی بیوتیکها به صورت پودرهای خشک پایدار هستند. حل کردن پودر در آب استریل یا حلالهای دیگر (بیشتر اتانول مطلق)، ترکیب را در معرض هیدرولیز قرار میدهد و آنتیبیوتیک را ناپایدارتر میکند. به همین دلیل است که ذخایر آنتی بیوتیکی باید به مقدار کافی در دمای 20- درجه سانتیگراد و صفحات آگار در دمای 4 درجه سانتیگراد نگهداری شوند.
برخی از مطالعات نشان میدهد که آنتی بیوتیکهای مشتق شده از پنی سیلین و تتراسایکلینها تنها به مدت 3 ماه، حتی در دمای 20- درجه سانتیگراد پایدار هستند، اما بسیاری از آنتی بیوتیکهای دیگر را میتوان در این دما حداقل به مدت 6 ماه نگهداری کرد. در زمان نگهداری آنتی بیوتیکهای آزمایشگاهی به خرید و فروش کیت آزمایشگاهی نیز نیاز دارید.
آنتی بیوتیک های مورد استفاده در زیست شناسی مولکولی
آنتی بیوتیکها در طیف گستردهای از تکنیکها در زیست شناسی مولکولی از جمله شبیه سازی مولکولی استفاده میشوند و برای درمان آلودگی مزاحم مایکوپلاسما در کشتهای سلولی مهم هستند. آنها همچنین میتوانند برای به حداکثر رساندن بازده پلاسمید خود با کاهش سنتز پروتئین در شرایط خاص مورد استفاده قرار گیرند.
آنتی بیوتیکها محصولات بیوتکنولوژیکی هستند که رشد باکتریها را مهار کرده یا باکتریها را از بین میبرند. آنها به طور طبیعی توسط میکروارگانیسمهایی مانند قارچها تولید میشوند تا نسبت به جمعیتهای باکتریایی برتری داشته باشند. آنتی بیوتیکها در مقیاس بزرگ با کشت و دستکاری سلولهای قارچی تولید میشوند. آنتی بیوتیکهایی که در زیست شناسی مولکولی استفاده میشوند باید دارای رفرنس استاندارد دارویی نیز باشند.
بیشتر بدانید : رفرنس استاندارد دارویی چیست؟
نتیجه گیری
آنتی بیوتیک آزمایشگاهی همانطور که دارای مزایای بسیاری است باید به صورت دقیق و اصولی مورد استفاده قرار گیرد تا بهترین نتیجه را در طول درمان برای شما ایجاد کند.
برای دسترسی به آنتی بیوتیک آزمایشگاهی لازم است که به تجهیزات مختلفی مثل خرید مواد شیمیایی آزمایشگاهی اقدام کنید. این خرید باید از طریق یک فروشگاه معتبر صورت گیرد. فروشگاه آرین پژوه به صورت حضوری و آنلاین به شما کمک خواهد کرد. حتی در صورت عدم خرید میتوانید از قیمت اندوتوکسین و قیمت دیگر موارد نیز اطلاع پیدا کنید.